Dividend van de GmbH naar de B.V. , het blijft lastig maar er is hoop.

Duitsland heeft al best veel bepalingen die geknutsel met internationale belastingverschillen heel lastig maken.  Een van de bepalingen waar ook de niet knutselende Nederlandse ondernemers mee te maken kreeg was artikel 50d van de Duitse inkomstenbelasting. Dat artikel bepaalde -heel erg vereenvoudigd – dat dividenden die van een GmbH naar een BV gaan in principe geacht worden antifiscaal te zijn tenzij je een goedkeuring bij het Bundeszentralamt für Steuern ophaalde.  En dat bureau heeft niet de reputatie soepel of snel te zijn. In de praktijk bleek dat met name het uitkeren van dividend van de GmbH naar een holding die verder niet actief was tot problemen leidde. Bij dividend uitkeren naar een “lege” holding was Duitsland op haar hoede.

Bij de onderhandelingen voor het nieuwe belastingverdrag met Duitsland (ingegaan 2016) heeft Nederland bedongen dat ook bij een niet actieve holding er geen probleem zou zijn, mits daarboven maar een normaal belaste directeur groot aandeelhouder stond. Deze heeft uiteindelijk immers te maken met de Box II heffing van (nu nog) 25%. In de praktijk bleek het Bundeszentralamt für Steuern hier niet spontaan uitvoering aan te geven.

Ondertussen hebben een paar bedrijven dit probleem voor de Europese rechter laten komen. Die heeft eind 2017 uitgesproken – weliswaar over een iets oudere tekst van de wet – dat het niet eerlijk is om buitenlandse bedrijven aan allerlei voorwaarden te verbinden, terwijl dat in het binnenland niet gebeurd. Dividend van een GmbH naar een GmbH gaat zonder dat er belasting moet worden ingehouden. Dit terwijl dividenden over de grens maar nog binnen de EU aan deze hobbel worden onderworpen.

Het Duitse ministerie van financiën – Bundesfinanzministerium / BMF) heeft deze criteria  heeft nu bij schrijven van 4 april 2018 versoepelt. Deze versoepeling mag meteen worden toegepast. Het geldt alleen voor dividenduitkeringen binnen de EU.

Er is nog steeds discussie of binnen de EU de regels niet nog soepeler moeten worden toegepast. Ook voor de bijzonder afspraak tussen Nederland en Duitsland zal in de praktijk moeten blijken wat de uitwerking is. Het is wel een stap in de goede richting.

EuGH: Strafbefehle müssen in Sprache des Empfängers übersetzt werden

Deutsche Gerichte müssen Strafbefehle gegebenenfalls in die Sprache des Empfängers übersetzen lassen. Das hat der Gerichtshof der Europäischen Union am 12.10.2017 im Fall eines niederländischen Autofahrers entschieden, den das Amtsgericht Düren wegen Unfallflucht zu einer Geldstrafe verurteilt hatte (Az.: C-278/16).

Alle “wesentlichen Unterlagen” müssen übersetzt sein

Der Strafbefehl war in deutscher Sprache abgefasst. Nur die Rechtsbehelfsbelehrung fügte das Gericht auf Niederländisch bei. In der Folge ging es vor dem Landgericht Aachen um die Frage, ob der Strafbefehl überhaupt wirksam zugestellt worden sei. Eine EU-Richtlinie sieht nach Angaben des Gerichtshofs nämlich vor, dass Verdächtige oder Beschuldigte alle “wesentlichen Unterlagen” in Übersetzung bekommen, wenn sie die Verfahrenssprache nicht verstehen.

EuGH: Strafbefehl ist “wesentliche Unterlage”

Der Gerichtshof urteilte nach eigenen Angaben nun, dass ein Strafbefehl zu minder schweren Straftaten eine “wesentliche Unterlage” im Sinn der Richtlinie darstellt. Ein solcher Strafbefehl, der zugleich Anklageschrift und Urteil sei, müsse deshalb übersetzt werden, wenn der Empfänger die ursprüngliche Sprache nicht beherrsche. Sonst könne der Betroffene die Vorwürfe nicht verstehen und sich nicht dagegen verteidigen.

Bron: Beck-aktuell

Als je het bovenstaande kunt lezen dan heeft zal deze uitspraak (bij een onverhoopte overtreding) waarschijnlijk geen hulp bieden. Voor hen die de duitse taal niet machtig zijn staat hier dat de Duitse rechters hun uitspraken en andere belangrijke stukken evt. in de taal van de ontvanger moeten laten vertalen.

Über een belastingdeal in Nederland?

Internationaal is Base Erosion and Profit Shifting (BEPS) een actueel modewoord. Europa heeft haar eigen variant en onderzoek nu mogelijke staatssteun bij belastingafspraken. Nederland, Luxemburg en Ierland hebben indringende vragen gekregen. Ondertussen is er een procedure aanhangig gemaakt tegen Ierland, waar Apple een mooie deal heeft gekregen die volgens de commissie wel eens staatssteun zou kunnen inhouden.
Als bij ons een parlementariër vragen stelt over dit soort afspraken, dan verwijst de Staatssecretaris altijd heel netjes naar de geheimhoudingsplicht.

Nu zijn er in Duitsland in het parlement (Bundestag) door de linkse fractie vragen gesteld over de belastingheffing die Über moet betalen. De vragen gaan vooral over de BTW heffing over de “bemiddelingsdiensten”, maar zijdelings wordt ook gevraagd of het klopt dat men maar 4% belasting betaald in Nederland. De hele vraag voor de liefhebbers:

Trifft es nach Kenntnis der Bundesregierung zu, dass Uber lediglich am Sitz
ihrer europäischen Tochtergesellschaft (Niederlande) 4 Prozent Steuern auf
den Umsatz zahlt?
Wenn ja, wie bewertet die Bundesregierung dies?
Wenn nein, ist der Bundesregierung bekannt, inwieweit Uber überhaupt
Steuern auf ihre Vermittlungstätigkeiten zahlt?

Bij Apple lijkt het er op dat er een deal getroffen is over het te betalen belastingbedrag. De winst die dan op het biljet moet worden ingevuld is vervolgens niet de echte winst, maar letterlijk de winst op papier. Dat is in de ogen van de commissie de omgekeerde wereld.

Bij Über (als het klopt!) is er dus ook een soort forfait afgesproken.

Of dat in de ogen van de commissie door de beugel kan?

 

Besluit verdeling heffing ontslagvergoeding tussen Nederland en Duitsland wel van toepassing?

Nederland en Duitsland hebben in 2007 een overeenkomst gesloten over een praktische verdeling van ontslagvergoedingen die betrekking hebben op het in zowel Nederland als Duitsland gewerkt hebben. Daar was behoeft aan omdat het verdrag eigenlijk maar twee smaken kent, inkomsten uit vroegere arbeid of pensioen.
Nu komt meneer X. Hij is inwoner van Nederland. Hij heeft voor dezelfde werkgever in diverse landen gewerkt, ook in Nederland en Duitsland. Hij ontvangt een ontslagvergoeding en vraagt voor het deel dat betrekking heeft op de in Duitsland gewerkte periode, aftrek ter voorkoming van dubbele belasting. De Duitse fiscus heft per saldo daarover weinig belasting. De Nederlandse fiscus geeft wel een aftrek ter voorkoming van dubbele belasting, maar voor een aanzienlijk lager bedrag. Men baseerde zich daarbij op het Besluit van 14 november 2007, nr. IFZ 2007/754M (Stcrt. 2007, 227).
Belanghebbende stelt en krijgt gelijk van de rechtbank dat, nu het verdrag ten aanzien van de verdeling van de heffingsbevoegdheid tussen Nederland en Duitsland aangaande ontslagvergoedingen als de onderhavige niet voor tweeërlei uitleg vatbaar is, geen sprake is van een onduidelijkheid of een onbillijke dubbele belasting. Hiervoor biedt het overlegartikel bij het verdrag, waarop het Besluit is gebaseerd, geen grondslag en derhalve dient volgens de rechtbank het Besluit buiten toepassing te blijven.

Ik hoop op hoger beroep, maar de vakliteratuur laat dat nog niet zien…

 

Effectieve Belastingdruk Duitsland maar heel iets hoger dan in Nederland

Duitsland krijgt behoorlijk veel belastinggelden binnen. De belasting op winst is echter ook behoorlijk hoog. Zo rond de verkiezingen heeft de Bundesverband der Deutschen Industrie (www.bdi.eu) een studie gepubliceerd. http://www.bdi.eu/BDI-VCI-Steuerbelastung2013.pdf

Veel tabellen. Maar wat ook blijkt is dat Nederland qua belastingdruk lijkt op zijn oosterbuurman.

Wat blijkt, Japan gaat aan kop met 40,1%. Dan de VS met 36,5%, Frankrijk 34,2, Spanje 32,4 en dan Duitsland met 28,2%. Nederland komt meteen daarna met 27,5%.

Let wel, het gaat hier om de effectieve belastingdruk, niet om de nominale (gewoon de tarieven) belastingdruk. Dan komt Nederland veel lager in het rijtje voor met 25%. Duitsland staat dan met 31,2% op de zevende plek.

 

 

 

Duitse verkiezingen en de belastinggevolgen

Duitsland heeft gestemd. De CDU/CSU van Merkel heeft meer dan 41% van de stemmen gekregen. Echter, de regeringspartner tot op heden, de FDP, heeft de kiesdrempel vrijwel nergens gehaald. Wel in in het Bundesland Hessen overigens. Door de Duitse kiesdrempel van 5% zijn zo 16% van de stemmen uiteindelijk “verloren” gegaan.
Vanmorgen hoorde ik dat de PvdA in de laatste peilingen nog maar 10 zetels zou krijgen. Dat de FDP niet meer in de Bundestag zit is ongeveer zo alsof de PvdA niet meer in onze tweede kamer zou zitten.

Nu moet er een nieuwe meerderheid gevormd worden. Of met de groene en linkse partijen, of met de SPD.
Met de SPD zal er verschil van inzicht zijn over de belastingplannen. Echter, grote veranderingen zullen niet te verwachten zijn. Wel loopt Merkel tegen het paradepaardje van de SPD aan, het minimumloon.
Een coalitie met Groen en Links wordt spannender. Groen Links wil een toptarief van 53% vanaf 60.000 euro. Vanaf een miljoen wordt een tarief van 75% voorgesteld. SPD heeft overigens 49% in gedachten, maar dan vanaf 100.000 euro.
Door de verkiezingen en het wegvallen van de FDP zal er onderhandeld moeten worden, waarbij een of meer van de belastingverhogende maatregelen wel een gematigde plek zal krijgen.
Het blijft interessant.

Privé gebruik auto en chauffeur, een kleine vergelijking

Duitse belastingen lijken op de Nederlandse belastingen. Of andersom.  Maar soms is het lastig de appel en de peer te vergelijken, al is het beide fruit. Zo ook bij het belasten van het privé gebruik van de door de werkgever ter beschikking gestelde auto. In Nederland hebben wij het steeds  ingewikkelder gemaakt door de bijtelling van 0% tot 25% te laten variëren. In Duitsland werkt het weer anders. In principe wordt er per maand 1% van de “Listenpreis” als loon bijgeteld. Vervolgens wordt per maand de afstand van woning naar het werk maal 0,03% van de “Listenpreis” bijgeteld en tenslotte …mag 30 eurocent per kilometer reisafstand weer als kosten in aanmerking worden genomen.
O ja, alternatief kan er ook een “Fahrtenbuch” worden bijgehouden. Aan de hand daarvan mogen de echter kosten tussen privé en zakelijk worden verdeeld. De Duitsers zijn overigens bijzonder streng bij de eisen aan een dergelijke registratie.
Algemeen wordt aangenomen dat een Duitse auto goedkoper uitkomt. Bij lagere bijtellingen in Nederland en hogere “Listenpreise” in Duitsland hoeft dat niet altijd zo te zijn. Kortom… een spreadsheet biedt uitkomst.

Een recente uitspraak in Duitsland  (BFH, Urteil v. 15.5.2013 – VI R 44/11; gepubliceerd op 21.8.2013) geeft aan dat als de werkgever een chauffeur voor de ritten woon-werk ter beschikking stelt, dit ook een te belasten voordeel is. Het maakt niet uit of er tijdens deze rit al wordt gewerkt. Het Hof week hiermee nadrukkelijk af van een eerdere uitspraak. Alleen bij een echt bijzonder zakelijk belang (veiligheid?) kan hierop een uitzondering gemaakt worden.

In Nederland zijn we (nog) niet zo ver. Een auto met chauffeur leidt tot een bijtelling voor de auto, niet tot een bijtelling voor het “gebruik” van de chauffeur.

Waarom eigenlijk niet?

 

Duitse verkiezingen

De afgelopen week waren er weer een paar momenten waarop wij met klanten aan het afwegen waren. Wat is nu handiger, belasting betalen in Nederland of Duitsland. Voor een groot deel heb je dat echt niet in de hand, maar zelf bij het maken van zakelijke afspraken is er wel enige marge. Ook bij de keuze of een salary-split handig is, komt deze afweging aan de orde.

Het is alleen lastig als niemand langdurig weet welke tarieven je nu met elkaar moet vergelijken.

In Nederland weten we dat het maximale inkomstenbelastingtarief 52% is. Voor werkgevers die werknemers hebben met meer dan 150.000 salaris komt daar nog een keer een percentage bij. Nu al voor de tweede keer (schat ik in) eenmalige extra heffing.

Maar dan Duitsland. In september zijn er verkiezingen. De partijen lopen zich warm. De oppositie heeft plannen om het toptarief va 42% naar 49% op te trekken en de splitting (partners* mogen de inkomens bij elkaar tellen en dan pas de tabel toepassen) minder toepasbaar verklaren. Ook moet er weer een vermogensbelasting komen. Het tarief van de erfbelasting zou moeten stijgen.

Bij de “groenen” alleen al zouden de belastingopbrengsten met 51,6 Miljard stijgen. Toch andere getallen dan bij ons.

* O ja. Splitting, de zgn. “zusammenveranlagung” was wettelijk alleen toegestaan bij gehuwden. Het hoogste Duitse Hof heeft het nu ook opengesteld voor ongehuwde partners.

Belastingparadijs en Steueroasen

Belastingontwijken en ontduiken staat weer vol in de aandacht. In Nederland is het Boek “Het Belastingparadijs” van Van Geest, Van Kleef en Smits een bestseller. In de tweede kamer wordt in steeds andere formulering steeds dezelfde vraag  gesteld aan de staatssecretaris van Financiën: of Nederland echt geen belastingparadijs is. En hij maar ontkennen. Leo Stevens steekt hem in het financieel dagblad nog een hart onder de riem, maar of we het drooghouden? Nee, Nederland is geen belastingparadijs, maar Nederland vervult in een heleboel belastingbesparende structuren wel een handige rol en komt zo onder vuur te liggen.
Maar ook in Duitsland  is het thema populair. Nadat het beoogde belastingverdrag met Zwitserland uiteindelijk in de Bundesrat (parlement van de Bundeslanden) is tegengehouden, blijft men inzetten op het vol vervolgen van zondaars. Het aankopen van aangeboden CD’s (nog steeds op CD ?) is daarbij een beproefd middel. Het wereldwijd opduiken van een bestand met veel meer namen gooit olie op het vuur. Dan nog een manager van een bekende voetbalclub met geld in Zwitserland en meteen daarop een onderzoek naar de voorzitter van die club omdat hij een paar dure (echt dure) horloges niet fiscaal had laten toetsen..en ziedaar de stemming.
Eind april heeft de oppositie in de Bundestag een voorstel ingediend met vergaande voorstellen tegen belastingontduiken en ontwijken. Sommige gedachten gingen daarin erg ver. Het geheel anders insteken van de belastingverdragen was een idee, het uitbreiden van de Duitse belastingplicht voor allen die Duitser zijn (naar VS model) was een andere gedachten.
Dit voorstel is verworpen. Maar de verkiezen komen er aan. Spannend!